The East Coust has started!

Het is inmiddels weer een tijdje geleden, maar deze keer heb ik weinig internet en telefoon in de buurt gehad de afgelopen week. Ik ben namelijk al weer een dikke week aan het reizen na vertrokken te zijn uit het bekende Melbourne. Twee weken geleden kwam Maartje daar aan op dinsdagavond. Het langverwachte wederzien was zoals verwacht heel gezellig. Wederom was het vreemd om iemand van 'thuis' hier zover weg te ontmoeten. Maar echt heel erg leuk! Maartje had verbazend weinig last van haar jetlag waardoor we eigenlijk al vanaf eerste dag veel in Melbourne gedaan hebben. Ik heb Maartje de plekjes van de stad laten zien die mij het meest aanspraken, waaronder ook verschillende leuke back-alley-bars die in Melbourne te vinden zijn. Ook hebben we een lekker drankje gedronken op mijn favoriete plek tot nu toe, de Rooftop Bar. Dit is een barretje, zoals de naam al zegt, op het dak van een flink gebouw midden in het centrum van de stad. Een leuk uitzicht, leuke muziek, en 's avonds lekkere biertjes!
Ook hebben we die week de Great Ocean Road, die ik de eerste keer al prachtig vond, nog eens overgedaan. In een lange dag hebben we de Twelve Apostels en mooie strandjes aangedaan. Erg makkelijk was dat ik de auto van mijn Australische huisgenootje mocht lenen, een echte 4WD-Suzuki-Vitara; oftewel het populaire boodschappenwagentje voor Barbie in de jaren '90.
Omdat die week voor mij de laatste in Melbourne was, gingen we op vrijdagavond met het hele StudentQuarter, mijn studentenhuis bij het ziekenhuis, BBQ'en. Het huis was de afgelopen weken flink volgestroomd, waardoor die avond erg gezellig werd met mensen uit Fiji, Nieuw-Zeeland, Engeland, Oostenrijk en Maastricht natuurlijk. In Australie zijn overal openbare BBQ's te vinden waar je je maaltje kunt klaarmaken. Deze avond konden we er een bemachtigen langs de Yarra River in het stadscentrum, echt een geweldige plek om een lekker stukje zalm te bakken dat we die middag op de Queen Victoria Market hadden gekocht. De avond eindigde in Eurotrash, een bar/club-achtig tentje dat zijn naam eer aandoet. De volgende voelde ik me dan ook als 'trash', waardoor een tripje naar het strand ideaal als remedie bleek.
Zondagmorgen was het weer vroeg ontwaken om om 6AM op het vliegveld te staan om met zijn tweetjes aan onze grote reis te beginnen. We vlogen naar startpunt Cairns, dit is een stadje bovenaan de Oostkust. De vlucht was geannuleerd, maar dit werd gelukkig snel ge-upgraded naar een luxere vlucht met lekkere maaltijden en drankjes. Heel erg lekker en ik werd er heel relaxt van. Te relaxt, bleek later. In Cairns aangekomen gingen we naar het pick-up-point om onze campervan op te halen. Daar aangekomen kon ik mijn rijbewijs niet vinden, eigenlijk mijn hele portemonnee niet... Die was dus weg: dit betekende geen campervan en dus geen begin van de reis. De rest van die dag was dan ook behoorlijk gespannen waarbij de temperatuur van 38 graden met bijna 100 procent vochtigheid alles lekker warmhield. We hebben snel een kamer genomen voor die nacht, niet wetende hoe verder te gaan. Ik heb die dag gebeld met ambassades, ANWB, politie, vliegmaatschappijen enz. enz. Alles om mijn portemonnee terug te vinden of een alternatief rijbewijs te krijgen. Maar uiteindelijk kwam 's avonds het verlossende telefoontje dat mijn portemonnee in het vliegtuig was teruggevonden en op dat moment in Melbourne was. Ver weg, maar uiteindelijk met een koerier twee dagen later in Cairns gearriveerd. In de tussentijd hadden we de camper al een dagje meegekregen en in die omgeving gekampeerd. Cairns ligt in het tropische noordoosten van Australie en deed die naam eer aan. Overdag ongelooflijk drukkend warm en 's nachts vaak stortbuien. Dan is een camper een verademing tegenover een tentje hebben we gezien. Dinsdag reisden we na het ophalen van mijn rijbewijs nog een stukje Noordelijker, richting Cape Tribulation. We hebben het rustig aan gedaan en een aantal mooie campings met soms zelfs plekjes op het strand gehad. Ik begon al weer lekker te ontspannen!
Woensdagavond zijn we Victor, Max en Andrea weer in Port Douglas tegengekomen. We wisten dat we ongeveer samen aan onze trip zouden beginnen, maar elkaar weer tegenkomen is altijd leuk. Die avond hebben we goed gedanst op de muziek van een Hilbilly Band, authentiek Australisch zullen we maar zeggen. De dag erna kwamen we in Cape Tribulation aan, midden in het regenwoud. Deze plek was voor mij echt een filmscenario. Uitgestrekte, bijna verlaten stranden, regenwoud tot aan het strand, een blauwe zee met koraalriffen en een camping met stroom uit generators en regenwater om te drinken. Bushbush ten top. Cape Tribulation is de plek waar James Cook met zijn schip is gestrand bij het ontdekken van het zuidelijk halfrond, en ik kon me precies voorstellen hoe een historisch zeilschip daar aan de grond loopt. Naast luieren op het strand zijn Maartje en ik natuurlijk ook actief geweest; we hebben zowaar ge-zee-kayakt in krokodillenkreken en zeeschilpadden
aan de oppervlakte zien komen om adem te happen. Bij het kayakken vertelde onze gids niet te ver in de kreek te willen gaan vanwege de aggressieve crocs rond deze tijd van het jaar, ze zijn namelijk aan het broeden. Spannend, maar jammer genoeg niets gezien!
De volgende dag reisden we weer af naar Cairns om de reis voort te zetten. Daar was Gabo inmiddels ook aangekomen in zijn luxe hotel aan de Esplanade. Heel leuk om hem weer te zien en hij zal ons aan het eind van deze week vergezellen op onze reis. De volgende dag zijn we met Gabo samen nog even gaan toeren in de omgeving langs aboriginaldorpjes, watervallen en koffieplantages. Mooie natuur en een leuke afwisseling. Die avond wilden we wel door, omdat Cairns toch een nare start had gegeven. We kwamen na een korte rit aan in Mission Beach, het volgende mooie strand. Max en Victor zouden daar ook aankomen, maar het gebruikelijke geen-bereik-probleem maakte dit lastig. 's Avonds kwamen toevallig onze plek opgelopen, waardoor we elkaar voor de twwede keer ontmoetten. Ze vertelden de volgende dag een Skydive geboekt te hebben, waar ze zich om 07uur 's morgens moesten melden. Spannend en erg aanlokkelijk voor Maart en mij. We hebben even gedacht, of niet gedacht, en toen besloten om met Max en Victor mee te gaan de volgende morgen in de hoop nog een plekje in het vliegtuig te bemachtigen. En dat kon! Wauw, in een uur was alles geregeld en had ik zowaar een vrije val van 60 seconden van 4km!! hoogte in het vooruitzicht. Binnen 10 minuten. Adrenaline, adrenaline is denk ik de juiste manier om het te omschrijven. Omdat je niet echt geacht wordt om zoiets alleen te kunnen voltooien, wordt je gekoppeld aan een ervaren springer. Mijn tandemjumper, Andre, had er al 3500 op zijn naam staan. Dat geeft je dan weer een redelijk veilig gevoel. Hij legde het een en ander uit en we gingen het vliegtuigje in dat ons daarna in sneltreinvaart omhoog bracht. Je stijgt tot de hoogte van 14.000 voet, ongeveer 4km dus. Boven de hoogte van 10.000 voet
mag je zonder zuurstof maar 10 minuten doorbrengen, dus was het zaak om weer op tijd naar beneden te vallen. Andre en ik 'sprongen' als eerste, wat erop neerkwam dat ik mijn voeten als eerste naar buiten moest hangen en me voorover moest laten vallen in de eindeloze diepte. Heerlijk.... Ik voelde me een beetje James Bond, maar dan niet zo relaxt. Het is een onbeschrijflijke ervaring toen ik 6 minuten later landde aan een parachute op het strand, echt machtig. Al met al echt een super ervaring die ik eigenlijk zonder veel nadenken gewoon heb GEDAAN! De rest van de dag was dan ook vooral bijkomen ervan en praten erover. Maartje landde in de volgende vlucht samen met Victor en Max, waardoor we gisteren allemaal een superdag hebben gehad.
Vandaag blijven we hier nog even in Mission Beach om te ontspannen en dan vervolgd onze reis zich langs de Oostkust.
Dit weekend staat het volgende avontuur alweer te wachten dat ik zojuist geboekt heb; een 3-daagse zeiltocht langs de Whitsunday Islands in het Great Barrier Reef, een mooi vooruitzicht.
Nog maar enkele weken en ik ben weer in Nederland, voor mijn gevoel nog erg onwerkelijk.
Ik mis jullie natuurlijk allemaal ;) en wil jullie wederom hartelijk bedanken voor de leuke berichtjes. Het is echt heel fijn om zo nog een beetje interactie met thuis te hebben, ik geniet iedere keer van het lezen van jullie reacties!
Heel veel groetjes vanuit een zonnig Mission Beach!